Bhagavan over de Levensfasen
Bhagavan: Je bent hier op de eerste plaats om jezelf te vermaken. Waarom zou het Universum anders bestaan? Heb je Natfalis wel eens zien dansen? Hij danst alleen maar, niet waar? Het is de dans van de schepping. Hij viert eenvoudigweg het leven. Iedereen moet uitvinden hoe hij het leven kan vieren. Wat er ook op je pad komt, aanvaard het en geniet ervan. Het is aan jou te scheppen wat je wilt.
Het leven kan worden onderverdeeld in vier fazen.
In de eerste fase wordt er van je verwacht dat je kennis vergaart, en dat je je lichaam in een gezonde en sterke conditie houdt. In die fase van het leven moet je gefocust zijn op leren, je moet vaardigheden verwerven en je voorbereiden op de toekomst.
In de tweede fase moet je bezittingen verwerven, gaan trouwen, kinderen krijgen en de verantwoordelijkheid op je nemen voor je gezin, van de wereld genieten en je verlangens tot vervulling brengen.
In de derde fase, als je werkelijk voldaan bent over je leven, zullen verlangens verdwenen zijn. Je kunt samen met je gezin zijn, maar je moet je er niet afhankelijk van voelen. Je moet de wereld dienen. Je moet je aandacht richten op de mensen, maar er moeten geen persoonlijke belangen een rol spelen.
In de laatste fase moet je niet meer gehecht zijn aan de wereld. In die fase zoek je bevrijding. Je kunt de eerste fase van je leven niet voortzetten, omdat het leven anders doelloos wordt. Daarom moet je duiken in de tweede fase en alle pleziertjes en pijntjes omhelzen. Ook dat zal spoedig zijn betekenis verliezen, en dan verhuis je naar de derde fase, de fase van dienstbaarheid aan de mensen. Uiteindelijk zal ook dat ophouden voldoening te geven. Op dat moment is het tijd om verlicht te worden.
Hopelijk zul je ontwaken, en dan zullen de bergen, en de sterren die je vroeger zag, er heel anders uitzien. Je kunt van de wereld genieten, en er op een simpele wijze afscheid van nemen. Dat is het spel van het leven.
Gebeurt dat niet, dan blijf je het leven erg serieus nemen. Er moet bevrijding van arbeid komen, Dat betekent niet dat je geen werk meer verricht. Je ziet het alleen niet meer als werk, je ziet het als een spel.
Je moet alles zien als een spel. Je moet zien dat alles uiteindelijk door je vingers stroomt. Aan alles komt spoedig een einde, en dat komt omdat niets blijvend is.
Orde verandert in chaos, en chaos zal in orde veranderen. Een zwak mens kan sterk worden, en een sterk mens zwak. Intelligente mensen kunnen dom worden, en schijnbaar domme mensen intelligent. Liefde kan in haat veranderen, en haat in liefde.
Dat is de wet van het Universum. Je kunt die dingen niet tegenhouden. Je hebt ze maar te aanvaarden, en als je ze aanvaardt, dan begin je van het leven te genieten. Je gaat met alles spelen, dat is pas echt leven.
Alles is net zoals een ui. Als je een ui gaat afpellen, dan merk je dat er uiteindelijk niets overblijft. Als je op een gelijke wijze de ervaringen van het leven afpelt, bewustzijn, God, of wat dan ook, op het eind zul je voelen dat er niets dan stilte overblijft. Het leven is een mysterie dat geleefd moet worden, er is niets dat opgelost of begrepen moet worden. Dat is alles wat er is. Alles komt tevoorschijn vanuit de stilte, en keert terug naar de stilte. Eventueel zullen jullie onderduiken in die stilte, een stilte waar je in een eerdere fase uit te voorschijn bent gekomen.
(Vertaald door Anton Blok).
pinklotus advaita
vrijheid meditaties
kundalini
yoga diksha gedichten
tekeningen