Gangaji over Spirituele Valstrikken

 

Bij iedereen die hier aanwezig is, was er op een gegeven moment een verlangen om

de spirituele zoektocht te beginnen en dat was een prachtig moment. Het was een moment vol belofte, maar ook het begin van een tocht vol valkuilen. We worden ons bewust van de valkuilen van de materiële wereld, om te beginnen met het lichaam, de valkuil van de identificatie met het lichaam, de verlangens die in het lichaam opkomen, de behoeften van het lichaam en de noodzaak om te overleven. Hier begint het spirituele onderzoek en dat is wezenlijk. We moeten dit volledig onder ogen zien. Het is niet zo dat de begeerten en behoeften van het lichaam moeten sterven, maar we moeten ze diepgaand ervaren, zodat de herkenning van de waarheid van wie je bent niet gevangen is in het lichaam.

Op het tweede niveau zijn er emotionele valkuilen. Zij verschijnen als een stroom van energie of als een terugtrekking van energie. Vervolgens zijn er mentale valkuilen. Zonder mentale valkuilen, de patronen van het denken, is er geen identificatie met het lichaam, geen identificatie met emoties of met het denkproces. In de spirituele zoektocht zullen we dit allemaal doormaken, we gaan het onder ogen zien. Voel het, ervaar de frustratie ervan. Het hoort er allemaal bij.

En dan komt het moment dat je de spirituele dimensie gaat ervaren met de spirituele valkuilen die daar bij horen. Iedereen in deze kamer zit er in gevangen en zo hoort het ook. Het is een deel van de spirituele zoektocht. Je bent niet mislukt omdat je erin gevangen zit. Je moet erdoor gevangen worden, alleen al om te kunnen herkennen wat een valkuil is.

In het begin van de spirituele zoektocht was het prachtig. Het was een manier om afstand te nemen van het materialistische veld met zijn identificaties met het lichaam, met emoties en gedachten. In het begin was de spirituele zoektocht een deur naar de vrijheid. Pas later werd het een valkuil. De zoetste valkuilen zijn het moeilijkste, dat zijn de spirituele valkuilen. Ken je dit gevoel van: “Ik ben bijna verlicht.” , “Ik ben leeg”, of het omgekeerde: “Ik ben nog helemaal niet verlicht”, “Ik ben niet leeg.”

“Ik zit gevangen”. Dat zijn de kaken van de valkuil: “Ik ben, ik ben niet”.

Waar het om gaat, is dat er helemaal niets mis is met de valkuilen, op geen enkel niveau. Het is niet een kwestie van goed of slecht. Daar gaat het niet om. De valkuilen zijn wat ze zijn. Er is gewoon alleen nog veel meer. En als we ons met de valkuilen identificeren, dan is er een gebrek aan herkenning van wat er meer is. Dat is alles.

Op het moment dat je werkelijk bereid bent om de waarheid te herkennen, als je inziet dat je gebonden bent, is er een moment van keuze. Dat is niet eens een keuze om aan de valstrik te ontsnappen of om jezelf te veranderen of om er bovenuit te stijgen. Het gaat alleen maar om de herkenning dat je op dit moment op een punt bent dat nader onderzoek verdient. Dit is het juiste moment voor zelfonderzoek.

Zelfonderzoek gebeurt niet op enig abstract niveau. Het is absurd om je voortdurend af te vragen: “Wie ben ik, wie ben ik, wie ben ik???” Er zijn mensen die dat gedaan hebben. Dat is de valkuil van religie, in dit geval van Advaita.

Het is alleen nodig om die vraag te stellen op het moment dat je je gevangen voelt in één of ander patroon. Op dat moment erken je de waarheid over wat je jezelf aandoet. Wat je jezelf aandoet is niet verkeerd. Het is niet een kwestie van goed of slecht. Het is alleen de mogelijkheid om te ontdekken dat er nog veel meer is.

(afkomstig van de DVD “Spiritual Traps”) de vertaling door Bert Adriaansen

 

pinklotus advaita vrijheid YIS meditaties kundalini yoga gedichten tekeningen